کش و قوس های مربوط به حذف یا عدم حذف کارت سوخت از فرودین امسال در جریان بوده است، آغاز ماجرا نیز به ابلاغ قانونی حذف کارت سوخت از جایگاه ها و نظر مساعد وزارت نفت در این رابطه مربوط می شد.
به گفته وزیر نفت، با توجه به اختلاف ناچیز قیمت بنزین در کشورمان با نرخ بنزین سایر کشورهای منطقه، عملا انگیزه قاچاق خرد بنزین از میان رفته است و از این رو استفاده از کارت های سوخت مزیتی نداشته و تنها به افزایش زمان سوخت گیری و ایجاددردسربرای مردم، منجر می شود.
اما در نقطه مقابل برخی نیز بر این باورند که با توجه به صرف هزینه 200 میلیاردی ایجاد زیر ساخت کارت سوخت در کشور، از میان برداشتن این سیستم در واقع هدر دادن سرمایه محسوب می شود و در صورت افزایش مجدد قیمت نفت، بار دیگر ضرورت استفاده از کارت سوخت ایجاد خواهد شد.
حرف و حدیث های فراوانی برای هر دو دیدگاه وجود دارد اما آنطور که از شواهد بر می آید حتی وجود کارت سوخت در چند سال گذشته تاثیر محسوسی بر تغییر میزانقاچاق سوخت نداشته است و در عوض دو نرخی بودن قیمت بنزین و ابلاغ سهمیه بندی های مختلف منجر به فساد و سود جویی برخی افراد شده است.
با این حساب به نظر می رسد که در واقع اصل ماجرای ایجاد کارت های سوخت به اشتباه انجام شده است اما حالا که این زیرساخت در کشور وجود دارد، از بین بردن آن نیز می تواند اشتباهی دوم باشد، چرا که معلوم نیست در صورت افزایش قیمت نفت، امکان افزایش قیمت بنزین متناسب با سایر کشورها وجود داشته باشد یا خیر.
در واقع در صورت نیاز مجدد به چند نرخی شدن قیمت بنزین، وجود کارت های سوخت که با چنین هزینه هنگفتی مالی و زمانی ایجاد شده اند، از نبودن آن ها به مراتب بهتر است.
ضمنا باید گفت که به دلیل اختلاف بسیار چشمگیر قیمت گازوییل در ایران نسبت به کشورهای همسایه، استفاده از کارت سوخت برای خودروهای دیزلی به قوت خود ادامه خواهد یافت و ماجرای حذف کارت سوخت تنها به خودروهای بنزینی مربوط می شود.
از آنجا کهنوسانات قیمت نفت در جهان چندان قابل پیش بینی نیست و بیش از هرچیز به مسائل سیاسی و جنگ های همیشگی در منطقه خاورمیانه بستگی دارد، توصیه می کنیم که کارت سوخت خود را دور نیندازید، چرا که احتمال استفاده مجدد از آن چندان هم دور از ذهن نیست.