ایده ساخت چنین خودرویی توسط شرکت رودسترشاپ این بود که با امکانات و تکنولوژی روز دنیا، یک پیکاپ کلاسیک را دوباره زنده کنند . . .
بر روی شاسی کامل جدید این هاتراد زیبا که متعلق به خانم Nancy Yacyshyn و همسرش Steve بوده و توسط رودسترشاپ احیا شده، اتاق شورولت پیکاپ 1949 قرار گرفته است.
کاهش ارتفاع تعلیق، نصب رولبارهایی در زیر موتور، تعلیق مستقل Heidt’s Superide در جلو، فنرهای QA1 به همراه ضربهگیرهای دوگانه در عقب و همچنین استفاده از فرمان هیدرولیک سبب شده تا این خودرو کاملا گوش به فرمان دستورات راننده خود باشد.
برای این پیکاپ پیشرانه LS1 جنرالموتورز درنظر گرفته شده که با اندکی اصلاحات، موتور هشت سیلندر خورجینی 5.7 لیتری آن میتواند 410 اسببخار قدرت و بیش از 500 نیوتنمتر گشتاور را برای چرخهای جلو مهیا کند. گیربکس اتوماتیک 4L65E آن نیز ساخت Bowler Performance است.
مهندسان برای استفاده هرچه بهتر از موتور قدرتمند شورولت، از رینگهای 18 اینچی در جلو و 17 اینچی در عقب بهره گرفتهاند. این رینگها که با رنگ تجاری کرینت سفید (Corinthian White) رنگآمیزی شده، دارای تایرهای رادیال بریجستون 235 میلیمتری در جلو و 225 میلیمتری در عقب هستند.
استفاده از دیسکهای ترمز 13 اینچی جلو و 11 اینچی عقب با کالیبرهای شش پیستونه ساخت Wilwood نیز ایمنی نسبتا خوبی را در ترمزهای ناگهانی فراهم میکنند. اما این وانت 410 اسبی 63 ساله را غیر از پارکینگ کجا میتوان برد ؟!