پشت پرده پنهان تجارت فرمول یک؛ مسابقات سرعت برای تولید ثروت

مسابقات اتومبیل رانی فرمول یک تحت مالکیت چند شرکت مختلف است که بخش عمده آن تحت مالکیت شرکت CVC است. شرکت های خصوصی دیگری هم بخشی از سهام این رقابت ها را در اختیار دارند.

این سهام داران مالکیت بخش مدیریتی فرمول یک یعنی FOM و بخش اداری آن یعنی FOA را در کنترل خود دارند و به نوعی تمامی اتفاقات و تصمیم گیری ها توسط این گروهاتخاذمی شود.

برنی اکلستون هم بخشی از سهام فرمول یک را در اختیار دارد و به تازگی در مصاحبه ای گفته است که CVC قرار است سهم خود را با قیمتی در حدود 8.5 میلیارد دلار به یک رسانه آمریکایی (Liberty media) خواهد فروخت،این رسانه تحت مالکیت یک سرمایه دار بزرگ آمریکایی به نام جان مالون اداره می شود.

در واقع شروع کار این شرکت برای رسیدن به تمامی سهم رقابت های فرمول یک خریدن سهم CVC خواهد بود.

گرچه سازمان اتومبیل رانی جهانی یعنی FIA هم باید این مورد را تصویب کند و احتمال این هم می رود که سهام فرمول یک در بورس اوراق بهادار نیویورک هم عرضه شود.

Liberty به دنبال کنترل کامل این رقابت ها در آینده نزدیک است و حتی اگر مابقی سهام فرمول یک در بازار بورس عرضه شود، از موضع خود به عنوان سهام دار اصلی کوتاه نخواهد آمد.

با این حال لیبرتی تنها خریدارسهام CVC نیست و مذاکرات با شرکت سرمایه گذاری RSE که مالکیت تیم میامی در رقابت های NFL را به عهده دارد، یک کنسرسیوم قطری و شرکتی که هنوز نامش فاش نشده ادامه دارد. آینده سهم برنی اکلستون اما هنوز نامشخص است.

او که بیش از 40 سال است که در این رقابت ها حضور دارد و حتی شخصا هم سابقه رانندگی و مالکیت تیم در فرمول یک را در کارنامه دارد، مالک5 درصد از سهام فرمول یک محسوب می شود و از همین رو در زمره میلیاردهای شناخته شده در صنعت خودروسازی قرار می گیرد.

او همچنین سمت مدیر اجرایی این رقابت ها را در کارنامه دارد و پس از در اختیار گرفتن اکثر سهم این رقابت ها به شرکت و سرمایه گذار دیگری از فرمول یک خارج خواهد شد و به حضور 40 ساله خود در این رقابت ها پایان خواهد داد.

اگر کنجکاو شده اید که چه چیز باعث ارزش روز افزون سهام فرمولاوان و صف کشیدن خریداران برای این ورزش می شود، باید گفت که حضور برند های شاخص و تور جهانی برترین رانندگان و تیم ها در بیش از 20 کشور جهان باعث شده که در سال های اخیر، درآمد تیم اجرایی فرمول یک از فروش بلیط به تماشاگران و فروش حق پخش به رسانه ها روندی صعودی داشته باشد.

از سوی دیگر برگزار کنندگان فرمول یک به خوبی می دانند که برای حفظ جذابیت این مسابقات، اعمال تغییرات هوشمندانه در قوانین و حفظ منافع تیم ها و رانندگان مستقل از اهمیت ویژه ای برخودار است.

از این در نظام مالی فعلی فرمول یک نه تنها رانندگان و تیم های برنده از حضور خود در مسابقات کسب درآمد می کنند، بلکه حتی سهمیاز در آمد کلی برگزاری مسابقاتنیز براساس امتیازات کسب شده در طول فصل، به تیم های رده میانی و پایین جدول اختصاص می یابد.

از سوی دیگر رقابت بین رانندگان جوان و گمنام برای حضور در فرمول یک به شکلی پیش رفته که بسیاری از کمپانی های صاحب نام مبالغ چندین میلیون دلاری را برای حمایت از یک ورزشکار خاص صرف می کنند، تا راننده مورد نظر خود به نقش اول یکی از تیم ها تبدیل شود.

بنابراین تیم های متوسط و ضعیف نه تنها از تبلیغات و سهم گرفتن از درآمد های کلی فرمول یک، بلکه از طریق پرورش استعداد های جوان و معرفی آن ها به تیم های شاخص نیز کسب درآمد می کنند.

اما باید منتظر ماند ودید که با توجه به تغییرات مالکیت، آیندهمهم ترین رقابت های موتوری به چه شکلرقم خواهد خوردو آیا تغییری در روند این مسابقات در راستای افزایش هیجان ایجاد خواهد شدیا خیر.