باز هم به سال نو رسیدیم و این یعنی توانستیم گردش دوران و بازی عجیب روزگار را بببینیم. یعنی اتفاقات بزرگی که گذشت را نظاره گر بودیم. یعنی اقبال این را داشتیم که زیبایی ها را ببینیم همانگونه که تلخی ها و زشتی ها را فراموش می کردیم. یعنی یک سال دیگر هم در کنار هم بودیم.
سال 90 ؛ سال اتفاقات خوب و بد . . .
و اما سال 90 چگونه گذشت؟ اجازه دهید در اینجا فارغ از هرگونه صحبت خودرویی، مروری اجمالی بر سالی که گذشت داشته باشیم؛ مروری که البته بیشتر رنگ‌وبوی فرهنگی، هنری و ورزشی به خود گرفته! سال نود برای ما هم با اتفاقات خوب همراه بود و هم خاطرات تلخ و ناگوار با خود داشت.
به یاد آنهایی که دیگر نیستند . . .
سال نود، سال رضا صفدری گوینده رادیو و مجری با شور و نشاط تلویزیون بود؛ روحش شاد که کلام آغازینش غالبا این جمله بود: به نام آنکه تپش قلبش، نبض شقایق‌های آبی است.
سال نود، سال ناصرخان حجازی بود؛ او که بارفتنش بغض سرخ‌ها را هم شکست تا به همه ثابت شود در بازی زندگی، رفاقت از رقابت جدا نیست.
سال نود، سال وحید جمشیدی بود؛ گروهبان یکم نیروی زمینی ارتش که دیگر او را با نام سرباز وطن می‌شناسند، سربازی که با دیدن خودرویی واژگون شده به کمک سرنشینان آن شتافت و سه نفر را از کام مرگ نجات داد اما نابهنگام خود درگیر حادثه‌ای دیگر شد.
سال نود؛ سال نه‌نه علی بود؛ مادر شهید قربانعلی مهماندوست را می‌گوییم، مادری که بیش از سی‌سال خانه‌اش بر مزار فرزندش شهیدش بود تا آنکه به دیدارش رفت. در قطعه 24 از هرکسی بپرسید خانه کوچک او را می‌شناسد.
سال نود؛ سال حیدر صارمی بود؛ مردی که نیم‌قرن از زندگی خود را وقف رادیو، گویندگی و مدیریت دوبلاژ سیما کرد. یادش بخیر وقتیکه در نقش کاراگاه جانی دالر صحبت می‌کرد چه صدای پرطنینی داشت. برای اهالی رادیو، نوستالوژی در حمید صارمی خلاصه می‌شد.
سال نود؛ سال حاج بخشی بود؛ پیرمردی مهربانی که هیچگاه خاطرات فرزندان جنگ را از یاد نبرد. او نه به خاطر شعارهایش، برای صداقت گفتارش و انگیزه بالایی که برای دفاع از اهداف خود داشت، یادگار ماندگار شد.
سال نود؛ سال سیمین دانشور بود که همین چند هفته پیش از میان ما رفت. بانوی رمان ایران که یار و و یاور قلم‌های نافذ جلال آل‌احمد بود. محمدعلی جمالزاده با خواندن «سووشون» او گفته بود: دانشور کتاب‌هایی بهتر از شوهرش نوشته. آثار جاوید او همیشه در قلب فرهنگ ادبی ما خواهد ماند.
و اما رویدادهای دیگر سال 90 . . .
سالی که گذشت، رویدادهای دیگری نیز داشت که حال‌وهوای خاص خود را می‌طلبند؛ برخی از اتفاقات عجیب‌وغریب سال 90 دست‌کمی از خبر ورود بیگانه‌های فضایی به زمین نداشتند! ما برخی‌ها را می‌گوییم زحمت مابقی با شما . . .
سال نود؛ سالی بود که یک نفر توانست بار سنگین دوازده صفر را با یک 3 جابجا کند. بقول دوستان اگر همه دریاچه ارومیه را با شیر کاکائو هم پر می‌کردند، جذاب‌تر از این نمی‌شد!
سال نود؛ سال تلاش تما‌م عیار کاپیتان شهبازی برای حفظ جان مسافران هواپیمایش بود. ما نیز به نوبه‌ی خود مهارت بی‌نظیر ایشان را مورد ارج و ستایش قرار می‌دهیم اما در آن طرف دیگر داستان، آقایان مربوطه احیانا مساله‌ای را فراموش نکرده‌اند؟!
سال نود؛ سال نادر و سیمین بود، سال اصغر فرهادی بود. او اسکار را به خانه ما آورد اما آنچنان که شایسته‌اش بود در وطن مورد تقدیر قرار نگرفت، درحالیکه موفقیتش را به مردم سرزمینش اهدا کرده بود.
سال نود؛ سال آمدن کارلوس کی‌روش بود؛ سال قهرمانی آبی پوشان در جام حذفی بود؛ البته سال گل‌های سه‌تایی ده دقیقه‌ای هم بود! سال احسان حدادی بود که اولین مدال جهانی مسابقات دو و میدانی ایران را از آن خود کرد. سال بهداد سلیمی بود که توانست با غلبه بر رکورد حسین رضازاده، بر سکوی اولی دسته فوق‌سنگین جهان بایستد. سال ندا شهسواری بود که برای نخستین‌بار در تاریخ ورزشی کشور توانست سهمیه المپیک رشته پینگ‌پنگ بانوان را با اقتدار کسب کند.
سال نود؛ سال حرف‌های تازه‌ی وضعیت سفید بود، سال حمید نعمت‌الله بود. سال سرودن عاشقانه‌های آسمانی بود؛ سال شوق پرواز بسوی یگانه حقیقت عالم بود، سال بازخوانی خاطرات زیبای عباس بابایی بود. سال شهاب حسینی بود، سال یدالله صمدی بود.
می‌گویند سال نود؛ سال دامادی مشکی‌پوش بود! سال رضا صادقی بود. ما هم به نوبه‌ی خودمان به او، خانواده و هوادارانش صمیمانه تبریک می‌گوییم.
سال نود؛ سال امید دوباره به زندگی بود، سال پایداری مجید بهرامی در برابر سرطان بود. سال یکی‌شدن صدای موسیقی پاپ کشور برای حمایت از او بود. سال محسن یگانه، رضا صادقی، بنیامین بهادری، مازیار فلاحی، فرزاد فرزین، علی اصحابی و … بود. سال یکی‌شدن دل‌ها بود.
سال نود؛ سال خواننده‌شدن برخی از بازیگران بود! سال انتشار آلبوم «ماه می‌خنده» بدست محمدرضا هدایتی بود. البته خبرهایی از آلبوم بهرام رادان و محمدرضا فروتن هم شنیده می‌شد اما از آنجایی که هنوز به واقعیت مبدل نشده، سال نود، سال این‌دو نبود!
سال نود؛ سال استاد فرشچیان بود، سال دمیده‌شدن روح عاشقی در جان ضریح مقدس بود. همچنین سال به اتمام رسیدن تابلوی شورانگیز «ستایش پروردگار» و اهدای آن به آستان قدس توسط استاد بود.
سال نود؛ سال ناکامی راه آبی ابریشم بود، فیلمی که می‌گویند بیش از 6میلیون دلار هزینه ساخت داشت. از طرف دیگر، سال نود؛ سال دادن لقب پرفروش‌ترین فیلم سال به ورود آقایان ممنوع بود، ازاین‌رو سال درخشش رامبد جوان هم بود. سال نود – بازهم مثل گذشته – سال محمدرضا گلزار به عنوان گران‌ترین بازیگر سال بود.
سال نود؛ سال توافق بر سر اکران فیلم قلاده‌های طلا در نوروز 91 بود، سال ابوالقاسم طالبی برای ساخت جنجالی‌ترین فیلم سال بود، البته سال تلاش‌های فراوان برای توقف اکران این فیلم هم بود!
سال نود؛ سال تقاضای برخی‌ها برای پس‌گرفتن هواپیمایشان بود! سال تبدیل حباب‌های گرانی به بالن بود؛ سال پرواز سکه‌ها تا آسمان هفتم بود؛ سال فراگیرشدن ویروس پ‌ن‌پ بود؛ سال تکرار خنده‌های ریاست فدراسیون فوتبال بود! سال ازدست‌دادن ایده‌های ناب استیو جابز بود؛ سال هزارویک اتفاق خوب و بد دیگر بود . . .
اما سال نود، پدالی‌ترین سال پدال هم بود! سالی که توانستیم به رغم محدودیت‌های فراوان، جایزه جشنواره وب ایران را به خانه بیاوریم. ما به این موفقیت می‌بالیم اما هیچگاه به آن تکیه نمی‌کنیم چرا که آرزوهای بزرگتری در سر داریم! امیدواریم امسال هم حامل خبرهای خوب باشیم.
تقویم سال 1391 پدال . . .
در سال جدید ما یک سورپرایز هم برای شما داریم! نظرتان با یک تقویم خودرویی چیست؟! به کمک جمعی از دوستان پدالی، والپیپرهایی در سه سایز مختلف تهیه شده است که امیدواریم مورد توجه خودرودوستان قرار گیرد. سپاس ازکلوپ هواداران تاپ‌گیر که این تصاویر جالب را به ما پیشنهاد کردند.
بازهم شکفتن گل‌های طبیعت و فرارسیدن بهار آفرینش را به دوستان و همراهان عزیزمان و همچنین به ایرانیان مقیم جهان صمیمانه تبریک و شادباش می‌گوییم! آرزوی بهترین و شادترین لحظات را برای شما داریم
لحظه‌هایتان شکوفه باران عشق و محبت باد
*** نــوروز 1391 مبــارک ***
ممنوعیت شماره گذاری خودروهای بدون ABS 
همه فدای یکی! 
جالبترین ماشینهایی که ممکن است هرگز سوار نشوید 
نمایشگرها روی شیشه ها