در این مطلب قصد داریم در مورد روزهای خوب گذشته صحبت کنیم. روزهایی که خودروهای الکتریکی و هیبریدی وجود نداشتند و موتورهای الکتریکی در خودروها محدود به استفاده در برفپاککنها و پنجرهها میشدند؛ اما حتی در آن دوران هم مرسدس بنز که یکی از رهبران فناوری الکتریکی در خودروهای امروزی است، خودرویی الکتریکی را به تولید رساند که استانداردهایی از حملونقل الکتریکی آینده را نشان میداد.
45 سال پیش در ماه مارس سال 1972 در همایش وسایل نقلیهٔ الکتریکی از اتحادیهٔ بینالمللی تولیدکنندگان و توزیعکنندگان انرژی الکتریکی، مرسدس بنز ون برقی خود با نام LE 306 را معرفی کرد. چند ماه بعد نیز چند پروتوتایپ از این خودرو در راستای شعار «سازگار با محیطزیست به لطف رانندگی الکتریکی» در طول مسابقات المپیک 1972 مورداستفاده قرار گرفت.
این ون که بر اساس نمونهٔ استاندارد L206/207 ساخته شده و با همکاری Kiepe توسعه پیدا کرده و باطریهای آن نیز توسط Varta تأمین شده بود. LE 306 مجهز به یک موتور الکتریکی DC بود که بین 47 تا 75 اسب بخار قدرت تولید میکرد. این ون الکتریکی از باطریهای 22 کیلووات ساعتی استفاده میکرد که 860 کیلوگرم وزن داشتند؛ این باطریها میتوانستند وزن 1000 کیلوگرمی LE 306 را تا مسافتی بین 50 تا 100 کیلومتر در سرعتی تا 80 کیلومتر در ساعت بهپیش برانند. همچنین دقیقاً مثل خودروهای الکتریکی و هیبریدی مدرن، LE 306 نیز انرژی تولیدشده در هنگام ترمز گیری را احیاء کرده و آنرا در باطریها ذخیره میکرد.
مرسدس بنز در آن زمان اعلام کرد که باطریهای مورداستفاده در این ون برقی هنوز هم نزدیک به همان باطریهای بکار رفته در وسایل نقلیهٔ الکتریکی متعلق به آغاز قرن بیستم هستند. به همین دلیل مجلهٔ Lastauto Omnibus پس از آزمایش پروتوتایپهای LE 306 در بروکسل طی گزارشی اذعان داشت که موفقیت قوای محرکهٔ الکتریکی وابسته به توسعهٔ واحدهای ذخیرهٔ انرژی جدید خواهد بود.
بااینحال در دههٔ 80 نیز مرسدس بنز دو جانشین معنوی را برای LE 306 معرفی کرد. یکی از آنها ون پُستی 307 E بود که در سال 1980 معرفی شد و بُردی تا 70 کیلومتر داشت. سپس در سال 1988 نیز وسیلهٔ نقلیهٔ خدمات شهری 308 E معرفی شد. در دههٔ بعد نیز مرسدس بنز نسخههای الکتریکی از مدلهای اسپرینتر و ویتو را با بُردی تا 150 کیلومتر معرفی کرد. جدیدترین ون برقی این شرکت نیز کانسپت Vision Van است که سال گذشته رونمایی شد.