تست فنی؛ ب ام و در مقابل مرسدس و آئودی؛ مقایسه عملکرد سه آلمانی کامپکت در پیست مسابقه [تماشا کنید]

آلمان‎ سرزمینی است که عاشقان فراوانی دارد؛ عاشقانی که وجه اشتراک اکثر آنها علاقه به فناوری روز و نظم و انضباط بالاست. در این میان علاقه‎مندان به اتومبیل‎های روز شاید دوچندان عاشق این کشور و برندهای پیشگام آن باشند.

وقتی به صنعت خودروی این کشور نگاهی می اندازیم با نام‎های بزرگی مثل مرسدس بنز، ب ام و، آئودی، فولکس واگن، پورشه و اوپل روبرو می‎شویم که هر کدام جزو بازیگران اصلی این صنعت در دنیا بوده و نوآوری‎های زیادی را به جهانیان معرفی کرده‎اند.

این برندهای مطرح در کنار رقابت با خودروسازان سایر کشورها، رقابت داخلی بسیار تنگاتنگ و شدیدی را هم در داخل آلمان با یکدیگر دارند که زمینه‎ساز پیشرفت آنها در طول دهه‎های اخیر بوده است.

بنز و ب ام و – نام‎هایی که با شنیدن آنها ناخودآگاه مفهوم رقابت به ذهنمان خطور می‎کند – در سال‎های گذشته شاهد حضور یک رقیب جدی در کنار خود بوده‎اند؛ رقیبی با اسم مستعار ارباب حلقه‎ها که با حمایت‎های فولکس واگن اکنون به جایگاهی رسیده که خود را در رتبه هفتم لیست 10 برند خودرویی ارزشمند می‎بیند.

بنز، ب ام و و اینک آئودی که تشکیل دهنده مثلث پیشتاز و البته لوکس صنعت خودروی آلمان هستند.

این سه برند تقریبا در هر رده یک نماینده شایسته داشته و رقابتی بسیار شدید با یکدیگر دارند. یکی از این رده‎ها، کلاس خودروهای کامپکت است که در آن مرسدس بنز با A کلاس، ب ام و با سری 2 و آئودی با A3 حضور دارند.

اما هدف این تست، مقایسه نسخه‎های استاندارد نیست؛ بلکه نسخه‎های تقویت شده توسط بخش پرفورمنس این سه برند مطرح روبروی هم قرار گرفته و در پیست بر سر کسب بهترین زمان با یکدیگر به مسابقه خواهند پرداخت. نماینده‎ها عبارتند از:

–مرسدس AMG A45 با موتور 2 لیتری چهارسیلندر توربوشارژ به قدرت 380 اسب بخار (280 کیلووات) و گشتاور 475 نیوتن متر، گیربکس هفت دنده دو کلاچه
–آئودی RS3 با موتور 2.5 لیتری پنج سیلندر توربوشارژ به قدرت 367 اسب بخار (270 کیلووات) و گشتاور 465 نیوتن متر، گیربکس هفت دنده دو کلاچه
–ب ام و M2 با موتور 3 لیتری 6 سیلندر توربوشارژ به قدرت 369 اسب بخار (272 کیلووات) و گشتاور 465 نیوتن متر، گیربکس شش دنده دستی

با نگاهی گذرا به مشخصات و خروجی موتورها، اولین نکته‎ای که به چشم می‎خورد اینست که مرسدس AMG از کمترین حجم موتور بیشترین قدرت را استخراج کرده است که نشان از مهندسی فوق العادهموتور A45 دارد

. از سوی دیگر ب ام و که همواره به موتورهایی با راندمان بالا معروف بوده، این بار عملکرد چندان خوبی نداشته و با وجود حجم و تعداد سیلندر بیشتر قدرت کمتری نسبت به رقیب ستاره دارد.

همچنین جعبه‎دنده M2 قابل مقایسه با دو رقیب نبوده و سرعت عمل به مراتب پایین‎تری خواهد داشت.

برای مقایسه این سه رقیب هموطن به پیست دو کیلومتری Norwell Motorplex در استرالیا می‎رویم؛ پیستی که با داشتن مسیر مستقیم نسبتا طولانی و پیچ‎های متنوع محلی مناسب برای ارزیابی توانایی‎های مسابقه‎ای است.

برای استفاده از حداکثر قابلیت‎ خودروها، کریس آتکینسون پشت فرمان هر سه خودرو نشسته و بهترین زمان طی یک دور پیست برای هر کدام ثبت خواهد شد.

لازم به ذکر است که آتکینسون راننده اسبق مسابقات رالی قهرمان جهان (WRC) بوده و بین سال‎های 2004 تا 2008 برای تیم سوبارو رانندگی کرده است.

قبل از شروع مسابقه یک تست شتاب و ترمزگیری انجام شد. نکته جالب اینکه در تست ترمزگیری هر سه رقیب عملکرد بسیار مشابهی داشتند.

آنها با طی کردن مسافتی در حدود 37.5 متر در 2.9 ثانیه از سرعت 100 کیلومتر در ساعت به حالت سکون رسیدند. اما در تست شتاب‎گیری A45 با کسب زمان 4.2 ثانیه سریع‎ترین بود. RS3 و M2 هم به ترتیب زمان 4.4 و 4.9 را ثبت کردند که هر دو نسبت به زمان اعلامی در کاتالوگ کندتر بودند.

با این حال آتکینسون در سوالی مبنی بر اینکه کدام خودرو در پیست سریع‎ترین خواهد بود عنوان کرد که اگر بتواند کنترل چرخ‎های عقب M2 را در دست بگیرد، ب ام و برنده خواهد شد.
شروع کننده مسابقه A45 بود که در نهایت بهترین زمان ثبت شده برای یک دور پیست برای آن برابر با 1:04.92 بود.

دومین زمان سریع A45 برابر با 1:05.04 بود که اختلاف ناچیزی با سریع‎ترین دور داشت. بعد از نماینده مرسدس-ای ام جی، نماینده آئودی شروع به طی یک دور پیست کرد.

RS3 در نهایت بهترین زمان برابر با 1:04.60 را کسب کرد، در حالی که دومین دور سریع آن برابر با 1:04.92 بود؛ یعنی دقیقا مساوی با بهترین زمان به دست آمده برای A45!

بعد از این دو، نماینده باواریایی‎ها وارد پیست شد.

M2 اگر چه روی کاغذ شانس زیادی برای برنده شدن نداشت، اما در عمل کاملا متفاوت ظاهر شده و در همان ابتدا سریع‎تر از رقبا احساس شد.

آتکینسون در ابتدا با خاموش کردن سیستم‎ها کمکی زمان 1:04.16 را با M2 ثبت کرد که با این رکورد نماینده ب ام و برنده مسابقه بود.

با این حال آتکینسون با روشن کردن همه سیستم‎های کمکی حتی به زمان بهتر 1:03.80 هم دست پیدا کرد تا اختلاف M2 با دو رقیب بیشتر شود.

نتایج به دست آمده آن قدر نزدیک بهم و تا حدودی تعجب برانگیز بود که تیم تست تصمیم به برگزاری مجدد مسابقه گرفت.

در مرتبه دوم A45 اندکی رکورد خود را بهبود بخشید و زمان 1:04.76 را ثبت کرد که البته باز هم نسبت به RS3 و M2 کندتر بود؛ چرا که RS3 رکورد قبلی خود را (1:04.60) عینا تکرار کرد و M2 هم زمان 1:04.56 را به دست آورد.

به هر حال M2 با اختلاف حدود یک ثانیه در بهترین زمان ثبت شده، به عنوان سریع‎ترین کامپکت آلمانی در پیست Norwell Motorplex دست پیدا کرد.

بعد از اتمام تست آتکینسون به تجربه خود در مورد خودروها پرداخت. او از کم‎ فرمانی (Understeer) مرسدس گلایه کرده و گفت که برخی مواقع برای بدست آوردن چسبندگی هیچ راهی جز کم کردن سرعت وجود نداشت.

آئودی RS3 با وجود حرکت‎های بیشتر بدنه، رفتارهای مشابهی با خودروهای رالی داشته و عبور از پیچ‎ها با آن با سرعت بیشتری امکان‎پذیر بود.

این راننده حرفه‎ای در مورد M2 هم گفت که سیستم‎های کمکی راننده گهگاه آزاردهنده بوده و بیش از حد در رانندگی دخالت می‎کنند.

در پایان باید به این نکته نیز اشاره کنیم که برخلاف نمایندگان مرسدس و آئودی که به برخی از آپشن‎های فنی، ظاهری و رفاهی مجهز شده بودند، نماینده ب ام و به صورت استاندارد و بدون آپشن‎های جانبی گام به میدان گذاشته بود!

نتیجه‎ای که می‎توان از این تست گرفت این است که موتور و گیربکس و اعداد و ارقام مربوط به آن به تنهایی برای برنده شدن در یک مسابقه کافی نبوده و فاکتورهای دیگری برای کسب عنوان نخست لازم است؛ فاکتورهایی مثل پایداری، دینامیک بالا و هندلینگ عالی که ب ام و به خاطر آنها از قدیم زبانزد بوده است.