باتری های لیتیوم-هوا با اینکه از سال 1970 اختراع شدند، اما تاکنون نتوانستند فن آوری لازم را برای تولید به همراه داشته باشند. اما محققان IBM با کمک دانشگاه MIT در یک پروژه مشترک بنام باتری 500 و با استفاده از لوله های نانوکربنی قصد دارند این تکنولوژی را به یک محصول تبدیل کنند.
این باتری ها دارای چگالی بالایی می باشند و نسبت به انواع مشابه وزن کمتری هم دارند. اکسیژن مورد نیاز این باتری ها از هوا تامین می شود. بنابراین نیازی به ذخیره وجود ندارد. فرآیند الکتروشیمیایی این باتری با ترکیب اکسیژن هوا با یونهای لیتیوم و تشکیل پراکسید لیتیوم و الکترون آزاد انجام می پذیرد. در هنگام شارژ مجدد، عکس این فرآیند اتفاق افتاده و اکسیژن به هوا پس داده می شود. بنابراین در هنگام شارژ باتری می توانید کنار خودروی خود ایستاده و نفس عمیق بکشید.
نتیجه جالب این فرآیند افزایش میزان انرژی باتری به میزان 15 برابر باتری های لیتیوم-یون فعلی است. این میزان ذخیره انرژی معادل انرژی بدست آمده از سوختهای فسیلی مثل بنزین می باشد. با یک بار شارژ باتری خودروی خود با باتری های لیتیوم-هوا می توانید تا 800 کیلومتر (500 مایل) مسافت را طی کنید. که این میزان حداقل 5 برابر بهترین خودروهای الکتریکی موجود می باشد.
اگر از این تکنولوژی جدید شگفت زده شده اید باید بدانید که تولید آن حداقل 10 سال زمان خواهد برد. تا آن زمان باید با خودروهای گران قیمت هایبریدی و یا کم مصرف کنونی سر کنیم!