تعداد کشتههای سوانح رانندگی بزرگراههای آمریکا در مقایسه با سال 2015 شش درصد و در مقایسه با سال 2014 چهارده درصد افزایش یافته است که از سال 1964 تاکنون افزایش چشمگیری را نشان میدهد. تخمینهای مقدماتی نشان میدهند که سال 2016 شاید مرگبارترین سال برای تلفات رانندگی از سال 2007 تاکنون است. تعداد 4.6 میلیون نفری که از جادههای آمریکا استفاده میکنند در سال 2016 زخمی شده و هزینهی این تصادفات برای جامعه 432 میلیارد دلار تخمین زده شده است.
شورای ایمنی ملی آمریکا مطالعهای را ترتیب داده و در آن نگاهی انداخته به کارهای مخاطرهآمیزی که رانندگان آمریکایی انجام میدهند. اگرچه 83 درصد رانندههای شرکت کننده در این نظرسنجی معتقدند رانندگی یک موضوع و نگرانی ایمنی است اما 64 درصد آنها میگویند که با سریع رفتن مشکلی نداشته و 47 درصد آنها در زمان رانندگی مشغول ارسال پیامک یا دستورات صوتی بودهاند. 13 درصد افراد میگویند پس از مصرف ماریجوانا اقدام به رانندگی کرده و 10 درصد نیز اذعان داشتهاند که پس از مصرف زیاد الکل رانندگی کردهاند.
Deborah A.P. Hersman رئیس و مدیرعامل شورای ایمنی ملی میگوید:
این خوشنودی از خود در حال کشتن ماست. آمریکاییها باور دارند که نمیتوان جلوی تصادفات را گرفت اما این درست نیست. ایالاتمتحده از نظر میزان تلفات بزرگراهها با دنیای توسعه یافته فاصله دارد.
با توجه به اینکه نشانهای از کاهش تلفات در جادهها دیده نمیشود، شورای ایمنی ملی خواستار انجام فوری پارامترهای حفظ جان است. از جمله این پارامترها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایجاد محدودیتهای الزامآور برای رانندگان مست و آموزش بهتر دربارهی ماهیت اختلال و زمان آغاز آن.
- نصب و استفاده از تکنیکهای الزامآور خودکار برای دستگیری خودروهایی با سرعت غیرمجاز
- قوانین ممنوعیت استفاده از تمامی تلفنها و هندزفری ها باید برای همهی افراد تعمیم داده شود. ایالتهایی که این ممنوعیتها را اعمال میکنند باید این الزامها را ارتقا دهند.
- قوانین مربوط به کمربند ایمنی باید از اولویت دوم به اول ارتقا یابد و این قوانین باید به همهی سرنشینان و همهی خودروها تعمیم داده شود.
- تمامی رانندههای تازهکار زیر 21 سال باید به سیستم گواهینامه دهی سه مرحلهای وفادار بمانند.
- تکنولوژیهای ایمنی خودرویی که با جان افراد سروکار دارند باید استانداردسازی شده و به سرعت در همهی خودروها بکار روند. از جملهی این تکنولوژیها میتوان به پایش نقاط کور، ترمز اضطراری خودکار، هشدار خروج از خط و چراغ خای خودکار اشاره کرد.
- قوانین مربوط به کلاه ایمنی موتورسیکلتسواران باید سختگیرانهتر شود.
- سازمانهای شهری و ارتباطی باید برنامههای جامعی به منظور ایمنی عابران پیاده در نظر بگیرند.
شاید قوانین بهتر و جامعتر و البته سختگیرانهتر باعث بهبود ایمنی رانندهها شوند اما درعینحال آگاهی راننده بهترین خط دفاعی برای مقابله با سوانح است.